Piotr Rogucki - Ballada o próżności

TeOFFil

Zadumała się dziewczyna nad swoją urodą -
Co tu robić Panie Boże, żeby zostać młodą?
Co tu robić Panie Boże, żeby zostać młodą…

Jej warkocze lniano-złote, Jarka wbiły w złą tęsknotę,
Modre oczy zwiodły Zbycha, chłop jak dąb, a łkał i wzdychał.
Niepokorna, roześmiana, pójść nie chciała i za Pana.
Ten obwiesił się na drzewie, Bóg go tera nie chce w niebie,
Bóg go tera nie chce w niebie….

Co dnia jeszcze przed świtaniem, wychodziła na rozstaje,
Przed kapliczką tam błagała, co by młodość wieczną miała,
Co by młodość wieczną miała…

Pan Bóg głuchy na próżności, lico zmarszczył jej w starości.
Szatanowi niosła duszę - wieczną mieć urodę muszę…
Wieczną mieć urodę muszę…

Tamten zgodził się od razu, krwią cyrograf kazał mazać
Daję Ci młodość bez pytania, do pierwszego zakochania…
Dziewka srodze się zaśmiała, bo w serduszku kamień miała
Wzięła młodość i do wczoraj, przeglądała się w jeziorach…

Wzięła młodość i do wczoraj…

Gdy goluśki wyloz z wody, dumny młodzian, cud urody
W sercu jej roztopił kamień, pokochała go na Amen.
Nie spostrzegła nic jak cała śmierci się podobna stała,
Roztrwoniła miłość ziemską, odsprzedała przeniebieską…

Nie spostrzegła nic jak cała śmierci się podobna stała,
Roztrwoniła miłość ziemską, odsprzedała przeniebieską…

Zadumała się dziewczyna nad swoją urodą -
co tu robić Panie Boże, żeby zostać z Tobą,
co tu robić Panie Boże, żeby zostać z Tobą…..

[link widoczny dla zalogowanych]